bu hafta, fuar icin ıngiltere'nin en buyuk ikinci sehri birmingham'a gittigimde, genclik yillarimizda breitner, augenthaler, rummenigge'li kadroyu yenip avrupa sampiyon kulupler kupasi'ni kazanan aston villa'nin magazasini ziyaret edip, kucuk bir esantiyon almak istemistim.
ıngiltere'de en ust ligde (adi zamanla 1.lig, premier lig gibi degisse de) everton'dan sonra 105 sezonla en cok oynayan ikinci takim olan villa'nin sehrin merkezindeki magazasi kapanmis ve isteyenlerin stadyum yanindaki magazadan alisveris yapabilecegini bildiren bir yazi camekana asilmisti.
yakin zamanin en korkulan takimlarindan villa gecen sezonu yukselme liginde ancak 13.sirada bitirmis, birmingham city'nin de ust ligde olmamasi sebebi ile ulkenin en buyuk ikinci sehri; en ust ligde temsilcisiz kalmisti.
ankara en buyuk ikinci sehir, ankaragucu ligde yok, yedi kez ligi kazanmis ve avrupa'yi dize getirmis sehrin ozgun isimli takimi alt ligde can cekisiyor. sehirde ilgi kalmamis, kimse urunlerini alip sirtina gecirmiyor, takim once amerikalilara satilmis, simdi cinlilerin elinde. muhtemelen herkes villa uzerinden cebini doldurmustur,
yillar once murat cavcav ile tesadufi bir tatil arkadasligimiz olmustu. o zaman sakin ve fikirleri dinleyen bir yapisi vardi, hatta bu konuda direk tavsiye isteyen. alti civarinda yaris ati edinmisti ve insanlara isim konusunda destek olmalari icin soran, sorgulayan bir kisi vardi karsimizda. oyle para benim, at benim havasinda degildi yani. muhtemelen gunumuzde de ayni yapiyi koruyordur. villa'nin ve digerlerinin akibetine dusmemek icin muhtemelen ona tavsiyelerde bulunacak -aksit ozkural bey gibi- birileri muhakkak camiamizda mevcuttur. umarim bu korkulu gunler en yakinda sona erer.
nisan 88'de ıstanbul'da yalniz basima bir mac seyretmistim, fb ye 3-0 yenildigimiz. sadece yenilmemis, ayni zamanda umutsuzlugumuz da gunyuzune cikmisti. polis tek taraftar oldugum icin beni rakip takim bolgesinden "kalk lan" diyerek kaldirmis, bizanslilarin arasinda sessizce seyretmis, kume dusecegimizi anlamanin tarifsizligi ile yerimden kalkamamistim. o gun bugundur fenerbahce stadyumuna (adi da degisti ya simdi) gitmedim, o duyguyu tekrar yasamamak icin.
dusmeyelim ve tanri bize o duygulari tekrar yasatmasin.
Yorumunuzu göndermek için tıklayın...
Önceki Yorum
Sonraki Yorum
04 Mayıs |